همانطور که انتظار می‌رفت تخصیص ارز ترجیحی برای برخی از صنایع بالاخره پایان یافت. این اتفاق بر صنایع مختلفی چون صنعت دارو، زراعت، لبنیات و غذا که پیش‌تر بخشی از مواد اولیه آنها با این ارز تأمین می‌شد تاثیرگذار خواهد بود.
به طور مثال؛ صنعت زراعت شرکت «سپید ماکیان» که پیش از این بیش از ۵۰ درصد مواد اولیه خود را از نظر مبلغی با ارز ۴۲۰۰ تومانی تأمین می‌کرد، با حذف ارز ترجیحی نرخ این مواد حدود ۵ تا ۶ برابر افزایش یافته است درحالی که نرخ ذرت از محدوده ۲ هزار و ۱۰۰ تومان به ۱۲ هزار تومان و سویا از محدوده ۳ هزار و ۷۰۰ تومان به ۱۷ هزار تومان برای هر کیلوگرم افزایش یافته است؛ همین علت کافی بود تا نرخ فروش محصولات این شرکت‌ها نیز با افزایش قابل توجهی روبه‌رو شود.
قیمت مرغ تولیدی نیز از محدوده ۲۸ هزار تومان به ۵۶ هزار تومان و شیرخام از محدوده ۶ هزار و ۷۰۰ تومان به ۱۲ هزار تومان برای هر کیلوگرم افزایش یافته است. به طور کلی، با حذف ارز ترجیحی، ۳ محصول اصلی در این صنایع که به تازگی با افزایش نرخ روبه‌رو شده‌اند شامل مرغ، تخم مرغ و شیر خام می‌شوند. همچنین افزایش نرخ شیر خام موجب افزایش نرخ محصولات لبنی خواهد شد چرا که ماده اولیه اصلی مصرفی در صنعت لبنیات شیر خام است. پیش از این حاشیه سود شرکتی مثل «سپید» در محدوده ۳۰ درصد بود که به نظر می‌رسد به دلیل نبود تناسب بین رشد نرخ مواد اولیه و رشد نرخ فروش این حاشیه سود کمی افت پیدا کند. همچنین به نظر می‌رسد حاشیه سود ناخالص در شرکتی مثل «سیمرغ» که تولید کننده تخم مرغ است کاهش پیدا کند. در مورد صنعت روغن نباتی نیز که شرکت‌های مربوطه گزارش شفاف‌سازی در مورد نرخ‌های قدیم و جدید را روانه سامانه کدال کردند، بطور میانگین ۵۶۷ درصد افزایش در نرخ روغن خام دریافتی شرکت‌ها را شاهدیم. به نظر می‌رسد در شرایط فعلی دو شرکت دولتی وظیفه واردات انواع روغن خام (سویا، آفتابگردان و پالم) را برعهده گرفته‌اند و قیمت‌ها با توجه به آخرین نرخ‌های جهانی و دلار محاسبه شده و نرخ انواع روغن مصرفی نیز براین اساس اعلام شده است.
با این توضیحات؛ اگر با شرایط اعلامی از سوی دولت تا انتهای سال پیش برویم و اختلاف نرخ‌های اعلامی برای محصولات نهایی و مواد مصرفی در نظر گرفته شود، وضعیت مطلوبی برای شرکت‌های این صنعت حاکم خواهد بود بنابراین به نظر می‌رسد حاشیه سود شرکت‌ها در حدود ۱۰ درصد قرار گیرد اما با توجه به روندهای گذشته امکان تغییر این نوع قیمت‌گذاری‌ها دور از ذهن نیست و احتمالا در آینده‌ای نه چندان دور مشاهده خواهیم کرد که هر کدام از شرکت‌ها خود، مسئول واردات مواد اولیه مصرفی خواهند بود که مسلما نیازهایی از قبیل سرمایه در گردش بالایی را برای ایشان ایجاد خواهد کرد و همین موضوع موجب افت حاشیه سودشان خواهد شد. در نهایت با توجه به موارد ذکر شده و افزایش ریالی مبلغ فروش سود هر سهم از شرکت‌های موجود در صنایع لبنیات، زراعت و غذا روند افزایشی را شاهد خواهیم بود که باعث کاهش نسبت p/e و استقبال سهامداران از این شرکت‌ها خواهد شد اتفاقی که در چند روز اخیر رخ داد. این گفته‌ها در حالی مطرح میشود که اکثر شرکت‌های این صنعت قبل از اعلام رسمی حذف ارز ترجیحی، با رشد قابل توجهی روبه‌رو شده و سهامداران بازدهی مناسبی را در چند ماه گذشته کسب کرده‌اند. به طور مثال؛ شرکت‌هایی مثل «زملارد» و «زماهان» از بهمن ماه سال ۱۴۰۰ تاکنون بیش از ۱۰۰ درصد بازدهی داشته‌اند.
- امیر ذوالفقاری - کارشناس تحلیل
نظر شما